Wednesday, March 16, 2011

Instant Instant

Di ko alam kung ilang taon ako na tututong kumain nang instant pasit kanton... ang alam ko lang mas una ko un na tutunan kaysa sa pag saing.... Kung may mga batang lake sa gatas.. kaming mga kakapatid yata ung laki sa instant pansit kanton... at na namamama na yata un.. kasi ung pamangkin ko kakalakihan na ang pag kain nang instant pansit kanton...

Pero wag ka... di lahat nang instant pasit kanton kinakain ko.... Choosy din ako... at may sariling blend..

Trip ko sa pansit kanton.... 1 yellow. 2 black and 1 green... Katalo na....
Instant para daw sa mga taong tamad....
Instant para daw sa mga taong walang pera...
instant para daw sa mga taong laging nag mamadali...
instant para daw sa mga taong pwede na ang pwede... oo pwede na yan kasi pwede naman...
Instant para daw sa mga taong di marunong sa buhay.......

Every time na nag grogrosary kami nuon... lagi kaming bibili nang san damukmak na instant na pag kain....
at every time na uubusan ako na babadtrip to the max talaga ako....
Ginagawa ko nang umagahan... tanghalian... miryenda.. at hapunan pati midnight snack ang instant pansit kanton....

OO miss ko na din un ngayon kasi ngayon bihira nlang ako kumain nang pansit kanton....
siguro naman kahit ihinto ko na pag kain nang pansit kanton ngayon.... sa dami nang na kain ko nuon... pag pinag dugtong dugtong un... makakarating pa din un sa langit... siguro nga pag un ang batayan para makarating sa langit.. sure na ako sa heaven ako pupunta....

Bakit Mas OK ang instant

kasi mas madaling intindihin.... kasi mas simple... kasi mas mabilis... kasi just boil 2 cups of water, put the noodle, drain the water and pour the seasoning... then ready to eat na......

pag tumanda na ang tao sa pag kain nang instant pansit kanton....
Kahit anong pilit mong baguhin... ganun na un... mas madali... mas mabilis... mas simple!!!!!!


OO Na... di ako marunong mag luto....
oo na.. gusto ko manalo sa Lotto...

Bawal Tumawid May Namatay na Dito

Ang sabi nila ang "It is OK to fight and to lose than to lose not even trying"., Kung May isang Tao Man na Hinahangaan ko nang Husto Si Ninoy un., Maliban kay Rizal na sya na yata na pa ulit ulit na gingawan nang Documentary ang Buhay.. Pa ulit ulit pina aalala sa lahat na sya ay isang Bayani... Pero kung ako lang ang tatanungin may mga bagay na Higit pa sya kay Rizal. Kung palayuan din lang naman ang narating Di Hamak na mas malayo ang narating ni Ninoy, Nakarating sa America si Ninoy Samantalang Hangang Europe lang si Rizal, At kung Value lang din naman mas mataaas ang Value ni Ninoy kaysa kay Rizal. Php 499.00 na mas mataas ang Value ni Ninoy...Kung May bagay na parehas man sa kanila parehas silang nag "Suicide".. SUICIDE- it one taking his own life... pero ano nga bang pinag ka iba nun sa alam mong mamatay ka kung gagawin mo un pero Ginawa mo pa din.. Ninoy Even said He was Ready to Die, He knows Once He step on the Philippines He would be assassinated.. Pero Ginawa pa din nya.. Na isip ko lang., May mga kalsada na may naka paskil na  "BAWAL TUMAWID MAY NAMATAY NA DITO"., Pero may mga tao pa ding tumatawid ang iba swerte ang iba malas... Pero isa lang ang ka totohanan.. Maari kang mamatay. May footbridge naman diba.. un nga lang malayo. At kung pagod ka nang mag lakad kasi pa ulit ulit na un nalang ginagawa mo... Minsan nasa harap mo na  "tatawid ba ako o Hinde"... Average Lane Size ay 12-11f kung may 6 lane ung High way 72-66f lang nakaka rating ka na sa kablilang side. Hinde mo na kaylangan mag hanap nang footbridge, minsan nga ang hirap hirap mag hanap nang footbridge... nakakapagod nakakasawa.... Ewan siguro nga isa lang ako sa pilipino na nag iisip na sana Ninoy never Cross the Road...  Tama sya.. His Death begins a Revolution, It wake up a lot of Pilipino people.. At maaring mali ako.. Kung may isang tao man na di ako kilala na pwedeng naka bago sa takbo na buhay ko sa ngayon si Ninoy un.. Di pa din ma aalis sa isip ko.. paano kung di sya namatay... Bakit di nalang sya nag footbridge... mas malayo mas matagal pero at least mas makakatawid sya nang safe... na niniwala pa din ako na Mas may nagagawa ng buhay kaysa sa patay....Pero ano nga bang pwedeng mangyari kung Nakatawid sya nang mas matagal.. Na isip ko lang kung nabuhay sya.. sya ang naging presidente natin Hinde si Cory., Na sana walang mga Heneral na nang papangap na makabayan pero may sariling Agenda.. Maari iba ang Pilipinas ngayon.. Marahil di naging presidente si Gloria, At marahil mas malaki ang kita nang mga magulang dito sa pilipinas kung saan wlang, Ama, Ina, Kapatid na kina ilangan mangibang bayan. Sana Lumaki akong Nasa tabi ko ang aking Ina., Mas alam ko sana ang mali sa tama.. Natakot din ba sya? na mas pinili nyang Mamatay kaysa mabuhay... Natakot ba sya sa tulad ko.. Natakot ba syang Subukan at Mabigo... maaari din ba syang lamunin nang sistema... Tama! mali ako.... Di dapat ako mabuhay sa sana.... Wala dapat sisihin walang dapat ipag hinayangan... Di ko man alam kung anong meron Bukas... Gigising pa din ako....

What do you Dream?

I always wish I could write something that worth reading., I’m a romantic person in my mind and realistic by nature, and I don’t know that two be combine, In my head I imagine beautiful love stories, and in reality I just can’t help but be realistic, that life is not about finding a dream man.. but life is finding a high paying job that can sustain all basic needs, and yes in real life it all about money and job, society dictate you as what kind of work you do, Your  street weeper if you clean the street, You’re a garbage collector if you collect garbage, and even if you have degree in Engineering but you are answering someone calls, then you no longer a Engineer you’re a call center agent, and you’re lucky if your job is what you attained in school, and then again you are what your job is, Your Dr. Juan Dela Cruz, Engr. Juan Dela Cruz, Atty. Juan Dela Cruz and if you are a public official you are Cong. Juan Dela Cruz,. You see you no longer Juan.. but instead you are what is your job is. Sometimes I wonder why, why all the time my parent introduce me to someone they would never forget to tell I am finish this course, I’m currently working at. And then people will remember you as what is your job is, and as my brain wondering I wonder and wonder, how can be romantic in real life, why can I just be wishful and not realistic, and I go back, go back when dreaming is a wonderful thing, when I just a young girl that only wish is to have his mother around and will fix her dress, will tie her hair and tell her beautiful story, but again it will be just a dream. That I could also have a dream man, a dream man who stayed with me, laughs at my silly joke, hold my hand when I am scared, but also I can be his dream girl who would tell him nice things and never demand anything from him. I could help but just to dream....