Ang walang kwentang kwento

Naka panuod ako nang movie sa Cinema one, na dub na sa tagalog, na alala ko ung movie na un... un ung movie na pina nuod ko sa www.mysoju.com na di ko na ma alala title kasi mga 2 years ago ko na un na pa nuod pero sure ako na Japanese movie un, nung una ko un na pa nuod na aliw ma ako, Na kakatawa na kakagago, ewan bat ang hilig ko sa mga ganong temang movie. in very short summary nang movie, may isang lalake nakipag break sa kanya ang GF nya, at dahil dun naging sobrang lungkot nya, i dagdag pa na di kagandahan ang nayayari sa pagiging baseball player nya, minsan nag kasakit sya, at na diagnose na may cancer nya, sa sobrang depress nya nag paka lasing sya, sa bar na pinag inuman nya, may isang babae na tumulong sa kanya... then ung babaeng un sumulat sa isang radio station at na kwento ung karanasan nya nung araw na un...until such time na lage na sila nag kikita at naging parang magka ibigan sila, ang haba pa nang story, until such time na laman nung lalake na wala pa syang sakit eh ni loan na nya ung bahay nila sa bangko at pina migay sa mag nanakaw ung pera nya.. so after nya malaman na di pala sya mamatay...pero bago pa un na nuod pala sila nung babae nang movie, at un na yata ang pinaka walang sense na story na pwedeng ma kento sa isang movie,, tungkol un sa mahiwagang poste nang kuryente.. kung saan ang posteng un ang saksi sa pag mamahalan nang dalawang nag iibigan... ( ka lalim na tagalog)..at nagka hiwalay ung dalawang un... ung lalake umalis at naging goons,, at ung babae laging nag hihintay sa lalake sa may tapat nang poste... until such time na na kipag bugbugan ung lalake, tpos malapit na syang mamatay naka kita sya nang poste at hinakan nya un... nag karoon nang mahiwang spark.. sa kabilang dako kung saan nakatayo ung babae bigla nalang itong umubo nang umubo... pero bago pa sya mamatay naka dating sa kanya ung spark na mula pa sa posteng hinawakan nung lalake.. ewan ko perong nakaka tawa talaga ung kwento kahit parehas silang namantay... tpos balik tayo dun sa totoong kwento nang movie... ung lalake pala dun lage nya tinatanong paano ba mag mahal.. o san ba nag sisimula ang pag mamahal... tapos na realized nya na ung babaeng lage nyang kasama eh... di pa pala nya alam ung pangalan... wala syang kalam alam kung ano bang meron sa babaeng un.. basta ang alam nya lang kapit bahay sila.. Tpos eto nanaman isa nanaman movie na hinde ko alam title kasi di ko na umpisahan.. isang nakaka tawang nakakagagong love story nanan di ko sure kung Korean o Japanese movie ... May isang babae.. na kikipag inuman sya... at kinukwento nya ung masalimuot na pag ibig nya sa dati nyang classmate..  ang nasinulan ko lang eh ung na bungo sya nang bike at dun nag simula ung pag ka gusto nya dun sa lalaking un... isang scene dun na na touch ako... ung taka talikod sa kanya ung lalake tapos tumayo sa dulo nang anino nung lalake.. tapos sabi nya "dito lang ako naka lugar syo"... tapos bigla syang kinulit nung mga ka ibigan nya... parang present flash back dating nung movie eh, tpos un after ilang years desperada na sya... ang tanda na nya di nya pa naranasaan mag karoon nang totong pag ibig o ung official na BF... dahil nga nag inuman sila na late sya sa pag gising... at dahil dun na late sya pumasok at dahil dun na tangal sya sa trabaho.. at pag labas nya nang building nang TV station (writer ung babae sa TV station) ninakaw ung bag nya (diba medyo malas din) habang hinahabol nya ung mga nanakaw.. tamang tama naman na mga dumating na car.. na medyo na bungo lang sya... at nung makita nya ung sakay un ung lalaking patay na patay sya nung Highschool sya.. sa ka gagahan nya nag pangap sya na may amnesia sya... (sound like my amnesia gir medyo lang) at mdami pa ulit na mga kagagahang eksena.. na ilang beses akong na tawa... tapos may ka ibigan pala sya na lalake ung lalaking un kapitbahay nila at friend din nang magulang nila... ung lalaking un nung una akala mo wala gusto sa kanya... pero in the end sobrang mahal pala sya nun... na di nya lang masabi kasi na tatakot sya... pero nakaka tawa pa din mga kulitan nila... at ung last na eksena.. ung babae ask nya kung alam ba nung lalaking friend nya ung shoe size nya.. sabi nung lalake 3 1/2 inc tpos alalalis na sana ung babae nung sabihin nang lalake nang 3 1/3 ung size nang paa nya nung 3rd grade sila then size nya nung high school sila at kung size nang paa nya ngayon... Come to think of it halos parehas lang ung movie.

"In Life we are always looking for love"... misan nag hahanap tayo nang love na nang gagaling sa kapamilya... sa ka ibigan.. at madalas  sa isang tao sa isang tao na hinde natin alam kung pano ma tatagpuan... may mga taong ma swerte kasi na tapos na nila ang pag hahanap... may mga taong nag give up na... at madami pa ding uma aasa tulad ko na isang araw ma tatagpuan ko un.. (di pa siguro ako hopeless)... Pero pano mo nga ba ma lalaman na INLOVE ka na... o pano nga ba nag sisimula ang pag mamahal (pwede bang ma itanong un kay papa jack) ma sasabi ko bang nag mahal na ako ( ang korni nun ah parang di ako... isang  hahahaha nalang) ung unang movie na na pa nuod ko... it simple said love start knowing a person... nag sisimula un sa pag tanong nang pangan... hilig mga bagay bagay na mahalaga dun sa taong un... until such time akala mo ikaw na ung taong un kasi alam mo na lahat sa kanya... na isip ko tuloy baka nga di pa talaga ako na inlove kasi wala naman akong kilala.... sino ba ung taong na kilala ko na... at sino ba ung taong na kilala na din ako... sino ba nakaka alam nang shoe size ko? tapos na isip ko din... pano nga ba mag simula mag mahal... nakakatakot... natatakot ako.. kaya siguro until now single pa din ako... tapos parang parokya lang  na may bigla akong na alala... ung sa movie pa din... siguro di ko kaylangan mag hanap... siguro andyan na sya di ko lang sya na papasin siguro... parang ako din sya...  kung ako naka tingin sa likod nang taong inaakala kong mahal ko.. sya naka tingin sa likod.. baka nga may naka tingin din sa likod nya tapos dun sa may naka tingin sa likod nya may naka tingin din sa likod nun at sa susunod pang likod nang may likod... hayzzzzzz na hilo na ako.. di ko din alam kung hangang kaylan ako naka titig sa likod mo... dahil siguro sayo di ko na makita ung taong naka tabi lang sakin... pero siguro di pa din ako handa... kasi ang daming siguro nang mga sinusulat ko... ayoko na sanang mag ewan... pero ewan bakit madalas wala sense sinasabi ko... eh paborito ko pa man din pang bara sa mga tao ay bakit ang common sense ay tinawag pang common sense eh di naman masyadong common... oo nga naman paminsan minsan ang sarap din i sulat ang mga bagay bagay na walang kwenta.. na parang bang may kwenta... na di ko na alam kung san pupunta... kaya bigla bigla nalang tatapusin ko na itong walang kwentang mga letrang sinusulat ko na ako mismo ay di ko na ma getzz.... getzzz...